1- با روش نقلی نمی توان بر 180 درجه بودن زوایای داخلی مثلث دلیل آورد، زیرا این مسئله ای عقلی و ریاضی است.
2- با روش استقرای ریاضی نمی توان تعداد جنگ های اسکندر مقدونی را حدس زد.. زیرا این مسئله ای نقلی و تاریخی است.
3- با روش عقلی محض نمی توان به این رسید که از ترکیب کلر و سدیم، نمک طعام به دست می آید.. زیرا این پدیده ای تجربی است.
4- با روش تجربی نمی توان مبدأ و مقصد عالَم را اثبات کرد؛ نمی توان در باب وجود خدا، ضرورت علّی/ معلولی و حقایق ریاضی اظهار نظر کرد. زیرا این ها مسائلی عقلی و ماورای تجربه و حس اند.
***
این روش است که میانداری می کند؛ این روش است که حوزه و گستره ی ورود به محتوا را مشخص می کند. یک فیلسوف بما هو فیلسوف، نفیا و اثباتا نمی تواند درباره مسائل تاریخی و نقلی اظهار نظر کند. به همین ترتیب یک پزشک جرّاح، یک متخصص بیولوژیست، یک حقوقدان، یک شاعر و ادیب، یک استیون هاوکینگ، یک ریچارد داوکینز و خلاصه یک غیرفیلسوف نمی تواند و نباید در باب وجود خدا (نفیا و اثباتا.. به تصدیق یا به انکار) اظهار نظر کند.
روش تجربی تنها به فیزیک دسترسی دارد، نه بیشتر.. این روش عقلی یا مکاشفه حضوری است که می تواند به لایه هایی از متافیزیک دست پیدا کند و بس. یعنی حتی اگر قرار باشد خدا انکار شود این شأن «آزمون و خطای تجربی» نیست..
